απο το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΤΡΕΛΟΥ (γκογκολ)

είπαν πως έρχεται ο διευθυντής.
πολλοί από τους υπαλλήλους έτρεξαν ποιός να πρωτοπεράσει για να μοστράρουν ο καθένας τα μούτρα του. αλλ' εγώ ούτε σάλεψα.
όταν περούσε απ' το τμήμα μας, όλοι ανασκουμπώθηκαν. εγώ ωστόσο έμεινα όπως ήμουν! τί διευθυντής; εγώ να σηκωθώ μπροστά του; ποτέ! τί διευθυντής είναι; είναι τάπα κι όχι διευθυντής. τάπα συνηθισμένη, απλή τάπα, τίποτα περισσότερο, τάπα που στουμπώνουν τις μπουκάλες.
το πιο διασκεδαστικό για μένα ήταν όταν έβαλαν μπρος μου έγγραφα να υπογράψω. οι κύριοι νόμιζαν ότι θα γράψω στην άκρη του χαρτιού ''γραφεύς τάδε''. αμ! δε σφάξανε! στο κύριο μέρος του εγγράφου, που βάζει τη τζίφρα του ο διευθυντής, τράβηξα ένα: '' Φερδινάνδος ο Ά ''. άξιζε να βλέπει κανείς την νεκρική σιωπή που επικρατούσε. αλλά εγώ μόνον έκανα νεύμα με το χέρι, λέγοντας:
-''δεν θέλω εκδηλώσεις υποταγής'' και έφυγα.

0 σχόλια:

σχόλιο στο περιθώριο...