...περπατησα για δεκα λεπτα και βρεθηκα σε εναν αλλο κοσμο .. απο ενα τζαμί , ενα εφηβος , ελεγε υπομονετικα το καλεσμα του , γυριζοντας καθε λιγο σε αλλη κατευθυνση , σταθηκα και τον κοιταγα απορρημενος , και ξαφνου εγινα εγω αντικειμενο παρατηρησηςεκανα πως δε καταλαβα κοιταω .
Επειτα περπατησα για ωρα ... διπλα μου ενα ευραικο νεκροταφειο , μια γυμνη εκταση και στη μεση ενα μαντρωμενο δασος και πιο πισω μου ενας τρομαγμενος που τρεχει .
Τι ειναι αυτο τον ρωταω ?
επιταχυνει το βημα του , σκυβει το κεφαλι του και προσπερναει , στεκομαι και κοιταζω λεω να φυγω μα .. στεκομαι .
Συνεχιζω την πορεια μου .. μια κοκκινη πινακιδα "VODAFONE" με το γ..νο λογοτυπο της σφραγιζει τη μνημη μου , επιστροφη στο τωρα .
δεν ξερω αν θελω πια να επιστρεφω ...
καλη χρονια
Πριν από 1 χρόνια
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
σχόλιο στο περιθώριο...